[
کنگاور است اینجا
کنگاور است اینجا
که معبد ناهید
از عهد اشکانی
در او گرفته جای
و یک مزار پاک
از آل پیغمبر
در اوست نورافشان
با گنبدی خشتی
و مأذنی کوتاه
که از فراز آن
ریزد به روی شهر
یاس اذان هر صبح
خوابیده اندر آن
مردی بغایت خوب
که اهل کنگاور
خوانندش ابراهیم
و مثل پروانه
شمع مزارش را
دارند اندر بر
و می کنند احساس
از تربت پاکش
عطر امامت را
که حضرت سجاد
جد شریف اوست...
بیژن شهرامی
به نام خدا
هاجرخاتون
نذر هاجرخاتون که خواهر گرامی امام رضا علیه السلام است
قبرهاجرخاتون
هست در کردستان
محترم در نزد
مردم آن سامان
*
در سنندج عطرش
همه جا پیچیده
آفتاب یادش
همه سو تابیده
*
خواهر است او با که؟
حضرت معصومه(س)
زائرین قبرش
اهل سنت،شیعه
*
بارگاهی ساده
لیک زیبا دارد
از در و دیوارش
همدلی می بارد
*
او نماد وحدت
بین سنی،شیعه است
این چنین بانویی
بی گمان قدیسه است.
بیژن شهرامی
به نام خدا
آیین قالی شویانکه دومین پنج شنبه مهرماه هر سال برگزار می شود
سنتی دیرینه است
رسم قالی شویان
می شود اجرا در
اردهال کاشان
*
یادبود مردی است
از تبار خورشید
که در این جا افراشت
چلچراغ توحید
*
او که خود فرزند
حضرت باقر(ع) بود
در لطافت مثل
شعر یک شاعر بود
*
او که با مردم گفت
از فرامین دین
عاقبت یک قالی
شد ز خونش رنگین
*
همه در ماه مهر
سوگوار اویند
چوب در دست آیند،
یعنی یار اویند.
بیژن شهرامی
به نام خدا
مثل آب
نذر شاهزاده حسین همدان علیه السلام که عموی امام زمان است
مرقدش در همدان
چه صفایی دارد
مرغ باغ حرمش
چه نوایی دارد
*
کاشی ایوانش
هنر نصفه جهان
گنبد خشتی او
برده دل از همگان
*
این مزار مردی
از تبار نور است
در ادای حاجات
گویی او مأمور است
*
مردم از وی دارند
خاطراتی زیبا
هست حاضر انگار
در میان آنها
*
مثل چشمه جاری
مثل آب،آبادی است
نام نیکوش،حسین
نور چشم هادی است.
به نام خدا
آرزوی آینه ها
نذر شاهزاده حسین قزوین که فرزند امام رضا علیه السلام است
شهر قزوین روشن از
بقعه ای نورانی است
با وجودش صاحب
حالتی روحانی است
*
خفته در این آستان
شاه مشهد را پسر
می نوازد بی گمان
زائرینش را پدر
*
نام پاک او حسین
یاد او در سینه ها
آرزوی دیدنش
حاجت آیینه ها
*
خردسال است او ولی
نزد حق با آبروست
یادگار اهل بیت
نوگلی خوش عطر و بوست
*
در جوار مرقدش
قبر چندین نامور
عالمان،مردان رزم
اهل دین،اهل هنر
*
در حریمش می کنند
ندبه خوانی ،عاشقان
در فراق روی دوست
مهدی صاحب زمان(ع)
*
خاک قزوین گویی از
مقدمش سیم و زر است
باغ های تاک آن
در جهان نام آور است
*
آری این صحن و سرا
می دهد بوی رضا(ع)
می کند در آن روا
حاجت ما را خدا.
بیژن شهرامی
به نام خدا
دختر پیامبر(س)
جا نمازش می دهد
بوی گل،بوی گلاب
می درخشد چادرش
باز هم چون آفتاب
*
دستهایش با قنوت
رو به درگاه خداست
باز هم ذکر شبش
حاجت همسایه هاست
*
او گرامی دختر
حضرت پیغمبر است
زاد روزش روز «زن»
روز خوب «مادر» است.
بیژن شهرامی
چلچراغ رمضان
چلچراغ رمضان
شده باز آویزان
طلعتش افتاده
بر در و بام،ایوان
*
وقت افطار و سحر
اهل خانه با هم
کامشان شیرین از
شیر،خرمای بم
*
دلشان مالامال
از شمیم قرآن
جانشان پاکیزه
از زلال باران
*
آمده آری باز
ماهی از جنس نور
اهل ایمان هستند
همه شاد و مسرور.
*بیژن شهرامی
امام باقر علیه السلام
دریایی از علم
در سینه اش داشت
خورشیدی انگار
در چهره اش داشت
*
حرفی که می زد
همچون شکر بود
ارزنده تر از
نقره و زر بود
*
یک عمر،خود زد
جالیز را بیل
از میوه پر کرد
با دست زنبیل
*
شب برد آن گاه
با روی پنهان
آن را برای
نیازمندان
*
امام باقر(ع)
آری چنین بود
سلام بر او
که بهترین بود. بیژن شهرامی
بسم الله الرحمن الرحیم
عکاسی
با پراید بابا
می شویم از قم دور
مسجدی می سازد
دل من را پر نور
*
پدرم می گوید:
جمکران است اینجا
و سپس می گردد
تا کند جا پیدا
*
من هم اندر این بین
می پرم از جایم
عکس می گیرم از
مسجد مولایم.
بیژن شهرامی
