سفره سحری
میان خانه پهن شد
سفره ساده سحر
دوباره ماه رمضان
آمده سوی ما مگر؟
*
وقت خوش زمزمه
دعای جوشن کبیر
غروبها،به دیگران
دادن یک پیاله شیر
*
عطر گل محمدی
به خود زدن وقت نماز
به مسجد و حسینیه
نمودن راز و نیاز
*
مثل کبوتر حرم
در شب قدر پر زدن
به خانه امام علی
در دل خویش سر زدن.
بیژن شهرامی
سلام
تقدیم به کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(س )
ای به جنان بانوی گلچین سلام
بوی خوش باغ و بساتین سلام
دختر هفتم مه برج ولا
راءیت افراشته دین سلام
آینه روی نکوی رضا علیه السلام
رایحه سوره یاسین سلام
روشنی دیده حق باوران
صاحب صد گفته شیرین سلام
نور مبین، عمه سادات ارض
زینت اشعار دواوین سلام
حب تو ما را کند اهل بهشت
ای زتو قم یافته آذین سلام.
بیژن شهرامی
مقتدای عارفان
آیت حق تربتی چون فصل گل جذاب بود
گفته هایش جملگی خوشبوتر از جلاب بود
زهد و اخلاصش زبانزد، شهره در وارستگی
هرم داغ روزگارش را سلام آب بود
بر عبادت عشق می ورزید از ژرفای دل
مرغ جانش نیمه شب هم طائر محراب بود
عمرش اندر راه تحصیل رضای حق گذشت
کی به دنبال مقام و درهم و القاب بود
در سپهر عشق و عرفان نورافشان همچو نجم
مقتدای عارفان و قدوه احباب بود
وصف او را خواستم از عارفی او نیز گفت:
آیت حق تربتی چون فصل گل جذاب بود.
کنگاور، بیژن شهرامی
به نام خدا
در مرقد امام
گل کرده آفتاب
حس می شود مدام
بوی گل و گلاب
*
از روستا و شهر
آیند سوی آن
با دیدگان تر
هم پیر و هم جوان
*
یک کوله بار،عشق
همراه هر کدام
نقل دهانشان
لبیک یا امام
*
اینجا بلی همه
یکسر حسینی اند
بی خمّ و میّ و نی
مست خمینی اند. بیژن شهرامی
حافظ ثانی
ای که در فضل و ادب شهره هفت اقلیمی
بر سر ملک غزل تاج گلی ، دیهیمی
حافظ ثانی و سعدی زمان مایی
اندرین عصر به گلزار سخن تسنیمی
می چکد شهد ولایت ز خم اشعارت
صاحب گنج ولا ، کنز طلا و سیمی
سیم و زر تو بود دوستی اهل البیت
برده ای بهره ز آن موقع هر تعلیمی
سیم و زر تو بود شعر ولایی جانا
روز شعر است به نام تو، به هر تقویمی
شهریارا شه مردان ز تو خشنود بود
بی نیازی تو از این روی ز هر تکریمی.
بیژن شهرامی
به نام خداوند جان و خرد
چلچراغ روشن
فصل تابستان است
دو،سه روزی هستم
میهمان سنقر
شهر زیبایی در
شرق کرمانشاهان
که هوای خنکش
می نوازد جان را
و بود در وسطش
بارگاهی زیبا
تربت مردی از
عترت پیغمبر
که بود نامش در
نزد مردم احمد
یادگار باقر
پنجمین خورشید از
کهکشان عصمت
چلچراغی روشن
که نماید پر نور
چشم زوارش را
و پگاه جمعه
ندبه خوانی دارند
در کنارش مردم
روی بامش دارد
باغی از آلاله
پرچمی زیبا،سرخ
که بود در جنبش
و به یادم آرد
کربلا را یکسر...
بیژن شهرامی
قرآن
قرآن چراغ خانه هاست
باغ بزرگ آیه هاست
هر سوره اش چون آفتاب
مانند باران ، مثل آب
زیبا کند جان مرا
دین من ، ایمان مرا
زیبا کند گفتار را
هم فکر و هم رفتار را.
بیژن شهرامی
ایران قشنگ ما
غرق گل و ریحان است
هر شهر و دِهَش پر از
بوی خوش قرآن است
*
کاشانه اهلِ بیت(ع)
گهواره خورشید است
هر صبح و شبش ما را
چون روز و شب عید است
*
شیراز و قم و کاشان
ری دارد و نیشابور
صدها دِه و شهر خوب
چون نصفِ جهان مشهور
*
زیباست بلی ایران
چون شعر خوش سعدی
آباد بماند کاش
تا آمدن مهدی(ع).
*بیژن شهرامی
بوی باران
رادیو را بابا
می نماید روشن
می کند با این کار
خانه مان را گلشن
*
همه جا می پیچد
عطر و بوی باران
می نشیند بر دل
آیه های قرآن
*
کار و بار بابا
باز معنی دار است
یعنی اهلِ خانه
موقع افطار است. *بیژن شهرامی
برخیز فرزند
نی می نوازد
آقای چوپان
مهمان کوه است
با گوسفندان
*
عمو قلی هم
داخل باغ است
انارهایش
بار الاغ است
*
زنبورها نیز
مشغول وز وز
کسی نکرده
یک گوشه ای کز
*
یک صبح دیگر
رسیده از راه
برخیز فرزند
با نام الله. بیژن شهرامی
